Dinsdag 20 juni

 
Goosenecks, Newspaper Rock, Moab
 
***
Omdat de klok een uur verschoven is, vertrekken we vandaag pas om negen uur. We gaan voor die paar dagen ons ritme niet meer aanpassen. Het is jammer ons mooie appartement te verlaten, maar we zijn dit mooie gebied nog niet uit. Peter gaat eerst de auto wassen, want het is verschrikkelijk zoals die eruit ziet. Voor $ 1.50 kun je hem met een stevige straal schoonspuiten. Voor nog een dollar, kun je ook nog stofzuigen. Peter weer blij. We doen wat boodschappen om de vooraad aan de vullen. Ria ook blij. Vooral dat water hadden we hard nodig.  
 
We rijden eerst naar Goosenecks State Park. Dat biedt een uitzicht over de meanderende San Juan River. Het is een open vlakte met een afgrond waarin je in de uitgesleten rotsen de kronkelende rivier ziet. Als de juiste hoeveelheid foto's zijn gemaakt, gaan we verder, want er is hier amper een schaduwplekje te vinden.  
 
Peter denkt dat het vandaag misschien een wat koelere dag zal zijn, het is pas 32 graden. Als ik iets lees over een 'Newspaper Rock' vinden we dus dat we wel even een ommetje kunnen maken om daar een kijkje te nemen. Misschien gelijk picknicken? We moeten er wel een aardig stukje voor omrijden, maar het is een smalle, stille weg en dat in een prachtig gebied, dus het is geen straf.  
 
Eenmaal bij de rots aangekomen zien we een zien we een vlakke rotswand met afbeeldingen erop. Ik zie dieren, voeten met zes tenen en een soort wiel. Er wordt op de informatieborden over een 'petrogliefpaneel' gesproken. Dat zijn een soort rotstekeningen.  Als het lukt, zal ik er een foto bijdoen. Kunnen jullie zelf je verhaal erbij verzinnen. Het is er verschrikkelijk warm in dit dal, picknicken zit er niet in.  
 
Op mijn kaart zie ik dat er over een 20 mijl een picknickplaats wordt aangegeven. De weg die we rijden is wat drukker, maar we zien weer prachtige rotsen, afgewisseld door vlakke velden, die hier wat groener lijken te zijn. De rotsen zijn anders dan gisteren. Lichter van kleur en in een vreemde gebogen vorm. Ander gebied, andere rotsen.
 
Tot tweemaal toe moeten we een tijdlang wachten, omdat er aan de weg gewerkt wordt. Het is 42 graden en er wordt geasfalteerd. Het asfalt lijkt vanzelf te smelten. Uiteindelijk toch op die picknickplaats terechtgekomen en zowaar een tafel in de schaduw gevonden. Picknickplaatsen zijn hier sporadisch, maar gelukkig wel vaak wat overdekt.  
 
Verder doorgereden naar Moab. We vinden het te warm om nog iets te ondernemen en besluiten alleen nog maar ergens een hapje te eten en het voor vandaag zo te laten. Beetje saai? Ja, misschien wel na al die bijzondere dagen, maar morgen hebben we al vroeg een leuk uitstapje geboekt. Moeten we dus toch extra vroeg ons bed uit. Voor ons gevoel vijf uur de wekker, kwart voor zes weg. Toch aanpassen dus. Het is hier natuurlijk een uurtje later, dat klinkt gelijk beter. Hopelijk is het 's morgens wat koeler. Ik/we hadden er vandaag echt veel last van.  
 
We hebben begrepen dat in Nederland ook een hittegolf is. Aardig dat jullie zo met ons meeleven. Arme buurvrouw die op mijn huis en tuin past. Hoewel ze het niet hoeft te doen, weet ik dat ze de planten niet zal laten lijden.