Zaterdag

 23 juni

We rijden vandaag een prachtige route door het ruige, Schotse landschap. De weg is over het algemeen maar één baan breed, dus zijn we verplicht op ons gemak te rijden. Heerlijk. Deze noord-westkant is glooiend en bedekt met mos, de fleurige struiken van de gaspeldoorn en de nog niet in bloei staande heide. De vorige keer dat we hier waren (18 jaar geleden), waren we wat later in het seizoen en ik kan me de prachtige paarse begroeiing nog herinneren. We hebben regelmatig prachtige uitzichten als we langs een baai komen. Het is vandaag nogal nevelig, misschien omdat we zo hoog door de heuvels rijden?

Bij Smoo Cave nemen we een pauze. Daar kun je afdalen naar een grot en eventueel met een gids en een bootje wat verder de grot invaren. Het ziet er niet zo geweldig interessant uit, dus we nemen wat foto’s van de eerste honderd meter en klimmen weer naar boven. Het waait hard en het regent een beetje. Het verhaal van de grot is leuker:

Een man liet zijn hond in de grot om te kijken of de duivel er woonde. De hond kwam doodsbang terug. Toen kwam de zon en met haar stralen ontnam ze de duivel zijn kracht. Het gat waaruit de duivel uit het dak vluchtte is nog altijd te zien.

Schotland is vol verhalen en de mensen zijn nogal bijgelovig. Vaak staat er een bepaalde struik bij de ingang van de tuin om boze geesten af te weren. Ieder behoorlijk landhuis of kasteel heeft wel een spook en wat te denken van het monster van Loch Ness?

We rijden verder op zoek naar een picknickplaats. We hoopten de tip van Sophie te kunnen opvolgen en een wandeling van 14 kilometer te kunnen maken naar Sandwood Bay. Helaas, het gaat nu serieus regenen en we moeten onze boterham in de auto opeten. Geen wandeling dus vandaag. Het laatste deel over de smalle weg rijdt gelijk een stuk lastiger, slecht zicht en bij iedere tegenligger uitwijken. Zelfs fietsers hebben zich aan deze route gewaagd, ik zou willen dat ik mee kon doen. E-bike eventueel? We hoeven maar 130 kilometer te rijden, dus we zijn wat vroeg bij het hotel, dat prachtig aan een baai ligt. Een hotel dat eruitziet en aanvoelt alsof ik bij een oudoom op visite ben. Het is al 200 jaar oud.

De kamers zijn eenvoudig, maar ik zit mijn dagboek te schrijven in de lounche, waar een echte kachel met knisperend vuur brandt. Wat banken en stoelen van donker leer. Stevig gecapitonneerd. Er staan boeken en er liggen spellen. Het uitzicht is MARVELLOUS! We krijgen hier zelfs koffie of thee met wat versnaperingen aangeboden. Het lijkt wel een verjaardagsfeestje.

Over het weer kunnen we niet klagen, het is pas de eerste regendag en we mogen hier nog een dag blijven.