Donderdag

21 juni

Als we opstaan regent het, het is maar twaalf graden en de wind is zeker kracht zes. We rijden naar Stromness, want we moeten weer varen. Dit keer maar anderhalf uur, maar toch. Het kost altijd meer tijd dan je wilt. Anderhalf uur van tevoren aanwezig zijn, dan nemen we dus altijd wat extra tijd. Dan de ferry die wat vertraging heeft, het is tegen enen als we weer aan wal staan. Het is vandaag de langste dag, dus hebben we wel wat extra uren te besteden. Op Shetland kun je in deze tijd met een beetje geluk genieten van 19 uur zon per dag. Wij genieten ook, want de harde wind heeft de wolken weggewaaid. De tocht naar het hotel is maar dertig kilometer, dus rijden we eerst de tegenovergestelde kant op langs de prachtige kustroute. Eerst zien een lunch te bemachtigen, maar dat wil niet lukken. Bij ieder uitzichtpunt even stoppen om de woeste zee tegen de klippen op te zien slaan. Zo stoppen we even bij Dunnet Head, het meest noordoostelijke punt van Groot Brittannië. We worden bijna weggeblazen. Het is al over half drie als we een bordje zien met ‘Castle/shop/tearoom. Kijk dat laatste moeten we hebben, daar kunnen we vast wel wat te eten krijgen. Na een heerlijke kop soep en een kop koffie kunnen we er wel weer tegen.

We blijken in Mey te zijn, waar de koningin-moeder een optrekje had. In 1952 viel haar oog op het in erg slechte staat verkerende zestiende-eeuwse kasteel. Later dat jaar kocht ze het voor honderd pond. Na de renovatie bracht zij er jaarlijks de maanden augustus en oktober door. Het is nog in het bezit van de familie, die er af en toe nog gebruik van maakt. Onder begeleiding is het te bezichtigen, maar foto’s maken is verboden. Wij kopen tickets en bekijken het kasteeltje dat er zeer aantrekkelijk uitziet. De tuinen vind ik niet zo mooi en slecht onderhouden.

Het lijkt steeds harder te gaan waaien. We rijden naar Duncasby Head, waar een paar mooie staketstels in het briesende water staan. De wind waait ons bijna van de sokken, volgens mij ia het hier zo vlak aan de kust wel windkracht negen en nog steeds maar een graad of dertien. Mooi is het wel en de korte wandeling is toch weer heerlijk. Hijgend zitten we wat later in de auto. Tijd om naar het hotel in Melvich te gaan. We rijden de kustroute weer terug de andere kant op. Prachtig is die route. Zelfs als je niet uitstapt, is het net of je in een filmdecor rijdt.