Maandag

Maandag 4 maart

De lucht is helder blauw, hoog tijd om even de drukke stad achter ons te laten. We willen met het treintje naar de Petříntoren. Om daar te komen moeten we over één van de bruggen over de Moldau. Bij de ingang van het treintje blijkt hij vanaf vandaag voor onderhoud een dag of tien gesloten te zijn. Dan maar lopen, de gewrichten bewegen nog. Het is 250 meter stevig klimmen, door een groen en lieflijk gebied. Bij ieder bankje om uit te hijgen, openbaart zich het uitzicht over Praag in de lentezon. De ‘Eiffeltoren’ zelf hoeven we niet op. Groepen scholieren hebben deze uitstap ook in gedachten en waarom zouden we het nóg hoger moeten zoeken? Meer dan een groots uitzicht is er niet. 

We wandelen verder over de groene heuvel naar het Strahovský klooster. De witte muren schitteren in de zon, de groene koepels zijn schilderachtig. We drinken eerst koffie op het panoramaterras en zijn daardoor nét te laat om de grote bibliotheek te kunnen zien. Die blijkt tussen de middag te sluiten (vanaf 11 uur). Het complex ziet er mooi uit en lijkt goed bezocht te worden. Wij dalen aan de andere kant door een gezellige straat weer af. We komen bij het Loreta-heiligdom dat sinds de bouw in 1626 altijd al een bedevaartsoord is geweest. We gaan het niet bezoeken, maar ook aan de buitenkant is het een lust voor het oog. 

Via lange trappen komen we vervolgens bij de Nerudova. Daar waren we eerder deze week ook al op weg naar de burcht. Toen hadden we deze heuvelwandeling overgeslagen. Nu was hij mooi om te doen. Inmiddels is het halfeen en we zien een piepklein terrasje waar we een gezonde salade nemen. Even uitpuffen voordat we de Karelsbrug weer over gaan voor de volgende wandeling. Als we opstappen betrekt het en voelen we een vlagerige wind. Het koelt ineens af, maar het blijft wel droog.

Bij de wandeling door de ‘Oude Stad’ wisselen heden en verleden zich af. Sinds de 10e eeuw is het het centrum van Praag en daarmee een van de oudste stadskernen van de wereld. Het is dan ook beschermd en er mag niet zomaar bijgebouwd worden. We gaan niet in alle kerken en musea, dat kost te veel tijd (en geld, want er is niets gratis), maar de Bethlehemkapel bekijken we ook even aan de binnenkant. Het bijzondere aan deze kapel is, dat Jan Hus het in 1402 voor elkaar heeft gekregen dat hier de Praagse reformisten hun diensten in het Tsjechisch mochten houden in plaats van in het Latijn. Enkele delen van de kapel zijn nog van de allereerste bouw, maar het huidige gebouw stamt uit 1952. 

We wandelen door drukke winkelstraten, supermodern en druk. Veel leuker is een historisch winkelcomplex, Ungelt. Het is een soort binnenplaats waar in vroeger tijden (11e eeuw) buitenlandse kooplieden hun waar aanboden. Uiteindelijk komen we natuurlijk weer bij het oude raadhuis met zijn klok terecht. De stadsdrukte hebben we nu wel weer gezien, dus we pakken de tram naar het hotel en rusten een uurtje (dagboek schrijven en plan voor morgen maken), voordat we bij onze buren ‘het bierhuis’ een hapje gaan eten.

We tellen de kilometers niet meer, maar ik denk dat we er dagelijks 15 wegstappen.