We tellen de dagen af

Over amper een week is het al zover. Het Roosendaals Kamerkoor op reis. Ik zie dat we al veel volgers hebben op mijn reisblog, LEUK! Even een up-date.

Maandag de laatste repetitie, dan moet alles kloppen. Ted geeft ons het advies om de laatste week rust te nemen, aan onze conditie te denken. Néé, niet zwaar gaan sporten of de tuin omspitten, maar op tijd naar bed, weinig alcohol en onze stemmen sparen.

Van de kledingcommissie hebben we gehoord dat we zowel de rode als de witte rozen niet mogen vergeten. De heren weten van de grijze en kamerkoor-rode stropdassen en iedereen heeft zijn concertmap al klaargelegd. Als ik het lange-termijn weerbericht moet geloven, mogen we wel warme kleding meenemen, maar gelukkig zie ik ook een zonnetje ingetekend.

Om jullie alvast in de stemming te brengen voeg ik een filmpje toe van ons laatste optreden in Klundert. (Dankjewel Jos)  Dit is een lied uit Estland, want ja, we spreken onze talen hoor. Klik dus even op 'video' en doe dat tijdens onze reis ook. Dat er regelmatig foto's geplaatst zullen worden zal duidelijk zijn. 

Vrij vertaald en met behulp van internet zingen we dit:

De kleine vogel

verstilt terwijl de wind

blaast, het bloempje wordt in slaap

gewiegd door de dauw.

De schemering kust blozend de nacht

de bomen van het woud slapen vol

herinneringen en stilte.

Stil zijn ze, om mijn lied

nog maar een zachte herinnering,

in de verte peddelt ze weg