Zaterdag 12 oktober

Om negen uur staat de groep fris en fruitig bij de bus om naar Salzburg te vertrekken. Iets buiten Salzburg hebben we een hotel en daarna hebben we vrij. Dat wil zeggen dat we kunnen kiezen om met de bus naar het centrum van de stad gebracht te worden. Daarbij hebben we ook nog de keuze om dat om één uur of of om drie uur te doen. Wij willen graag zoveel mogelijk kunnen zien en kiezen de rit van één uur. We hebben inmiddels een groepje van tien gelijkgestemden gevormd en gaan op stap. De zon doet alsof het een zomerdag is en wij laten haar graag in die waan.

Anderen kiezen voor wat meer terrasjes, shoppen of met een kabelbaantje naar de vesting te gaan die hoog boven de stad uittorent. Er zullen vast nog wel meer dingen gedaan zijn, maar als we om halfzeven allemaal weer op de bus staan te wachten om teruggebracht te worden, zie ik alleen maar voldane gezichten en vermoeide benen en voeten.

Wijzelf hebben inderdaad zoveel mogelijk geprobeerd in ons op te nemen. Wij zagen Mozarts geboortehuis en zijn woonhuis en kwamen een standbeeld van een jonge Mozart tegen. Ik werd stil van al het witte stucwerk in de universiteitskerk. Vreemd om een ‘lege’ kerk te zien, maar misschien kwam juist daardoor de imposante beeldhouwkunst zo goed tot zijn recht. We genoten van de prachtige fontein op de Alter Markt, het kleinste huis en de mooie herenhuizen. We kwamen bij de Dom en ik voelde een lichte kriebel in mijn buik toen ik me realiseerde dat we daar morgen zullen zingen. De gigantische kerk die plaats biedt aan 10.000 mensen, het prachtige interieur en dan ook nog een (ander) koor dat stond te zingen. Een vluchtige blik in de crypte, het is allemaal even mooi. Natuurlijk onderbraken we de middag met een drankje op een van de volle terrassen, maar dan snel weer door, want er is nog zoveel meer.

We zijn ook nog bij de Franziskanerkirche terecht gekomen, daar zullen we maandag van ons laten horen. We keken naar de hoge toren bij het raadhuis en liepen door smalle gangen met mooie winkels.

Kortom, ik denk dat iedereen op zijn/haar eigen manier genoten heeft van deze zonovergoten dag, die we afsloten met een gezamenlijk diner in ons hotel.

Omdat ik niet precies weet wat anderen hebben gedaan, zal ik het hier bij laten. Tenslotte kan iedereen ook in een reactie nog even een woordje toevoegen. Ik zal nog wat foto’s toevoegen die ik van die en gene heb gekregen, dan hebben de thuisblijvers toch een beetje beeld van onze muzikale groep.