Zaterdag 17 juni

17 juni 2017 - Grand Canyon Village, Arizona, Verenigde Staten


Zaterdag 17 juni

Grand Canyon

***

In Sedona koelt het 's nachts wat af. We hebben al twee ochtenden buiten kunnen ontbijten. Dan gaan we op pad. Over de mooie 89a rijden we verder noordwaarts. We hoeven vandaag niet zover. Tusayan is onze eindbestemming. We zijn er al om halftwaalf en rijden gelijk een paar mijl verder tot de ingang van het Grand Canyon National Park. Alweer een hoogtepunt van deze reis en een van de vele redenen waarom we deze reis hebben geboekt. Ergens in een reactie van Ank onder een van de dagboekdelen schrijft ze: 'Ik werd iedere dag met een blij gevoel wakker. Wat zullen we vandaag weer voor moois zien'. Datzelfde gevoel heb ik ook iedere dag. 

Na het kopen van onze Parkpas die we nog vaker nodig zullen hebben, kunnen we verder. Het is druk. De eerste vier parkeerplaatsen zijn vol, maar op de vijfde is nog een plaatsje voor ons. Er zijn veel goeie voorzieningen voor de toeristen en dat is ook nodig. Er komen jaarlijks miljoenen bezoekers. 

We beginnen met een wandeling langs de South Rim. Het is pas een graad of 28, daar moeten we gebruik van maken. Een route langs de canyon met een prachtig uitzicht over de wanden van de gigantische kloof. Ook hier weer die rode rotsen, maar er zijn vele lagen zichtbaar in allerlei kleuren. 

Het is prachtig, maar hoe moet je dat nou beschrijven? Het is spectaculair en aan de andere kant heb je ook het gevoel steeds hetzelfde te fotograferen. Het is voor mij vooral die ongelooflijke diepte, de wetenschap dat er daar beneden zelfs paden zijn waar gewandeld kan worden. Mijn hersens zijn waarschijnlijk te klein om het te bevatten. 

In de winter kan het hier koud zijn en zelfs vriezen en sneeuwen, maar vandaag werden we bij binnenkomst al gewaarschuwd voor extreme hitte. Na verloop van tijd krijgen we last van de warmte. Hoofdpijn, trillerig, moe. We nemen pauze en eten met smaak een heerlijke lunch. Daarna besluiten we eerst in te checken bij het hotel, even af te koelen en dan weer terug te gaan. 

Er rijden gratis shuttlebussen door het park die je van het een naar het ander kunnen brengen. Ieder kwartier weer. Vlak bij ons hotel is ook een halte, we laten de auto lekker staan en nemen de bus. Op iedere plaats die ons mooi lijkt, stappen we een kwartiertje uit. Het is inmiddels over zessen, de rotsen kleuren roder, de schaduwen worden langer. We kopen nog een sandwich en kiezen een plekje waar we de zonsondergang en het steeds dieper wordende rood goed kunnen zien. 

We zijn niet de enigen. Overal mensen en heel wat waaghalzen die zich op uitstekende rotsen boven de afgrond begeven. Wat is het prachtig. Het hele sfeertje, mensen die fotograferen en volop selfies maken. Ik geniet van alles, de temperatuur is nu ook veel aangenamer. 

Uiteindelijk met de bus naar het hotel. We zitten vlak bij het Imaxtheater en de bedoeling is dat we nog een film over de canyon gaan bekijken. Helaas, de laatste film van de avond is al bezig. Morgen misschien nog? Halfnegen de eerste? Volgens ons reisbureau, Jan Doets een must. We zijn heel blij met Doets, alles is tot in de puntjes geregeld. We krijgen zelfs nu nog mailtjes over een pas die we over moeten, maar nog afgesloten is. De tips, de reisroute, alles is geweldig. Morgen nog Imax? We moeten morgen ook weer veel, durven geen tip over te slaan.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

5 Reacties

  1. José:
    18 juni 2017
    Ja, de Grand Canyon is echt overweldigend, al die kleuren, schitterend. De film in het Imaxtheater is inderdaad zeer de moeite waard. Weer lekker genieten dus!
  2. Ans van Aken:
    18 juni 2017
    Hoi Ria en Peter, als je deze reisverhalen en foto's bundelt heb je meteen de basis voor een boek. De moeite waard om te lezen en te kijken!
    Ik geniet met jullie mee!
  3. Ron Hoogland:
    18 juni 2017
    Ah, de Grand Canyon. Zo immens overweldigend. WQij zijn er twee dagen zoet geweest en hebben ook die Imax film gezien. Ik heb daar kilometers film geschoten. Ik kan me zo voorstellen hoe jullie dat beleven. Woorden schieten echt te kort.
  4. Monic van laar:
    18 juni 2017
    Wat leuk om met jullie mee te lezen! Het moet overweldigend zijn allemaal! Geniet maar lekker verder! Groet monic
  5. Marja:
    19 juni 2017
    Alleen gehoord en nooit gezien, of je moet de televisie ook meerekenen. Overweldigend lijkt het me en wie weet ooit ga ik het zelf bezichtigen. Verder geniet ik gewoon van de mensen die er zijn of geweest zijn.