Zaterdag

Zaterdag 2 maart

Gisteravond na het inchecken nog even wat gaan drinken in een bierhuis, naast ons hotel. Lange tafels met etende en drinkende mensen. Het is luidruchtig, maar gezellig. Al snel staat er een grote pul donker bier voor ons op tafel en komt er iemand langs met kleine glaasjes waarin een kruidendrankje blijkt te zitten. Gelukkig hebben we er vanmorgen geen last van, want het was behoorlijk straf spul.

Om kwart over negen lopen we al in de richting van de Moldau, die Smetana inspireerde tot een prachtig muziekstuk. De componist kijkt nu als standbeeld over het water en de toeristen die ook op de vroege zaterdagmorgen de Karelsbrug al bewandelen. Natuurlijk heb ik een boek met stadswandelingen in mijn hand en we beginnen vandaag niet bij ‘De oude stad’, zoals je zou denken, maar wandelen in een kalm tempo over de brug die al in 1357 gebouwd werd. Dertig heiligenbeelden staren voor zich uit. Jammer dat ze zo donker zijn, ik kan de uitdrukking van hun gezicht bijna niet zien. Muzikanten, verkopers, karikatuurtekenaars, bedelaars. Genoeg te zien, maar uiteindelijk komen we toch aan de andere kant, Malá Strana. We wandelen over het schiereilandje Kampa en ik kijk mijn ogen uit bij prachtige, handgemaakte marionettenpoppen. We lopen door en komen bij de Petřinheuvel. Daarboven heb je een mooi uitzicht over de stad. We klimmen niet omhoog, maar stappen van de éne op de andere wandeling over.

Aan deze kant van de Moldau ligt ook de Praagse Burcht. Een van de grootste gesloten paleizencomplexen ter wereld. Het geheel is omgeven door tuinen, die in het voorjaar en zomer een lust voor het oog moeten zijn. Wij kunnen niet alles zien en beperken ons vandaag tot de St.-Vituskathedraal, waarvan de bouw al in 1344 begon, maar pas na 600 jaar werd voltooid. We neuzen even in de St. Joris Basiliek die uit 921 stamt. Ons toegangskaartje is twee dagen geldig, dus vandaag houden we het hier voor gezien, maar niet voordat we door het ‘Gouden straatje’ zijn gelopen. Piepkleine 17e eeuwse, pas gerenoveerde huizen. Er schijnen goudsmeden te hebben gewoond, maar ook de Tsjechische schrijver Frans Kafka. 

Over een andere brug wandelen we uiteindelijk de Donau weer over en lopen via de ‘Oude stad’ naar ons hotel terug. In de oude stad is het een drukte van belang. Het lijkt wel hoogzomer met al die toeristen die net als wij rondslenteren. Ik kijk niet meer in mijn boekje wat we allemaal zien, morgen zullen we met een gids een wandeltour maken, dus dat komt nog wel. Vlak bij ons hotel kunnen we bij een restaurant een lekker ‘local’ gerechtje nemen. Natuurlijk met bier erbij, want dat moet hier. De taxichauffeur die ons gisteravond van het vliegveld naar het hotel bracht, heeft ons al aardig wegwijs gemaakt wat dat betreft. 

We hebben zeker 15 kilometer in de benen zitten, mijn heupen doen zeer van al het geslenter, maar het was een heerlijke dag. O ja, het weer: graad of 8, droog, maar zwaarbewolkt.

Carnaval? Nou, op een paar verklede mensen na niet veel van gemerkt. Ik denk dat het voornamelijk in besloten kringen gevierd wordt. 

foto's komen over een paar minuten.