Zondag

Zondag 3 maart

We hebben een openbaar vervoerkaart voor drie dagen, dus die activeren we vandaag maar eens. We willen beginnen met een wandeling in de Joodse wijk. Het is heerlijk rustig in de straten, alleen bij de Joodse monumenten is het druk. Die bezoeken we vandaag niet, omdat we vanmiddag op tijd moeten zijn voor een gereserveerde stadswandeling. De Joodse wijk is buiten de synagogen niet zo joods meer. Tegenwoordig is de wijk trendy en chique. De duurste winkelstraat van Praag is hier ook, je begrijpt dat we niet geshopt hebben.

De wandeling is plezierig, maar we zijn te vroeg in ‘De Oude Stad’. Iedereen die me kent zal dat niet vreemd vinden. We vinden een bankje en rusten wat terwijl we de drukte gadeslaan. Het is hier nu al druk, ik wil niet weten hoe het er in het hoogseizoen uit zal zien. Op het grote marktplein is ook genoeg te zien en we maken de tijd op een aangename manier vol. Om twee uur gaan we met een gids aan de wandel. Een leuke knul, die al tien jaar in Praag woont en trots is op ‘zijn’ stad. Hij weet er dan ook veel over te vertellen. We krijgen uitgebreid informatie over de astronomische klok die zich in het Oude Raadhuis op het Oude Stadsplein bevindt. Op de markt krijgen we wat geschiedenisles en uiteindelijk lopen we nog even naar een synagoge.

Veel geleerd in korte tijd, maar niet genoeg om de wandeling van De Oude Stad over te slaan. Die bewaren we voor morgen. Denk niet dat we het culinaire deel overslaan, want alle specialiteiten moeten even worden geproefd natuurlijk. Heb geen medelijden met ons.

Zo af en toe wordt ons een papiertje in handen gedrukt voor een concert dat we bij kunnen wonen. Zomaar, zonder in gala te zijn en dan op het eind van de middag als de vermoeidheid begint toe te slaan. Om vijf uur kun je ons daarom vinden in een oud klooster in een zaal met een prachtig beschilderd plafond. Een viertal violisten brengt een aantrekkelijk en bekend klassiek programma. Er zitten maar een dertig gasten in de zaal, maar dat overkomt ons bij het kamerkoor ook wel eens.

Even over zessen staan we weer buiten, inmiddels is het donker geworden. We duiken al snel een typisch Tsjechisch restaurantje in waar we het culinaire deel weer aan bod laten komen. Als we een espresso toe nemen vraagt het dienstertje of we er misschien een likeurtje bij willen hebben. Een specialiteit van henzelf, of misschien van het land? Ik laat me overhalen en even later zie ik een reusachtige bokaal met een laagje drank, dat op een vlam wordt verwarmd en geflambeerd. Kijk, zó doen ze dat met een likeurtje. Nou, eerlijk gezegd smaakt hij me erg lekker en als hij geflambeerd is, is de meeste alcohol ook verdwenen. We hebben in ieder geval nog puf genoeg om een avondwandelingetje te maken om de Karelsbrug bij avond te zien. Het is er nog net zo druk als overdag. Eén halte met de tram en we zijn weer op honk.