Maandag 3 juli

Maandag 3 juli
 
Terug naar Nederland
 
***
 
We hebben de tijd om naar het vliegveld te gaan, maar nemen natuurlijk wat uurtjes extra. Denk maar aan de file's van gisteren, je weet maar nooit. De highway is gewoon druk, maar niet overvol. Leuk om San Fransisco nog even terug te zien, over de Golden Bridge te rijden. Net als vier weken geleden ligt er een dik wolkendek overheen en valt er wat miezerregen uit. Opnieuw vind ik het geen mooie stad. Armoedig, slechte wegen, veel zwervers. Kitty, onze navigator, brengt ons netjes naar het autoverhuurbedrijf, waar we de auto kunnen achterlaten. Peter had hem graag mee naar huis genomen, denk ik. Zoveel paperassen als we bij het ophalen moesten invullen, zo gemakkelijk gaat het terugbrengen. Even met de scanner langs een streepjescode op de voorruit en klaar zijn we. Er rijdt een speciale trein vanaf alle garages en parkeerplaatsen naar het hoofdgebouw.
 
We zijn nog wat te vroeg om in te checken, maar met een kop koffie en ons boek vermaken we ons wel. Met een paar vriendinnen WordFeud, ook leuk, daar had ik weinig tijd voor de laatste weken. Whatsappen met de kinderen, nog maar wat lezen. Deze dag is voor de terugreis, geen uitstapjes meer. Om twee uur zullen we vliegen. Lekker een rechtstreekse vlucht, allemaal heel relaxt.  
 
Terwijl ik in het vliegtuig wat zit te doezelen, komen de beelden van de afgelopen weken op mijn netvlies terug. Zomaar flitsen in willekeurige volgorde. Al die verschillende landschappen. De mensen die we ontmoet hebben, de kleine gesprekjes. Herinneringen die ik graag nog in korte verhaaltjes wil vastleggen, voor zover ik ze me kan herinneren (in verhalen mag ik mijn fantasie gebruiken om de gaten op te vullen).
 
Verder zijn we verplicht de negen uur die we in het begin van de reis cadeau hebben gekregen, door het verzetten van de klok, terug te geven. We moeten proberen extra snel te leven om morgenavond nog wakker te kunnen blijven bij de afscheidsmusical van onze oudste kleinzoon. Morgenavond is dus vánavond al? Om een uur of negen in de ochtend zullen we landen. Onzin om eerst naar huis te gaan en na een paar uur weer terug. Hopelijk is het aardig weer in Nederland, ik heb een paar tuinstoelen gereserveerd en een beetje begripvolle, stille kleinkinderen.  
 
Het is één uur in de nacht in Nederland.
'Wilt u kip of pasta?' vraagt de stewardes. Hoe moet ik nou in mijn ritme komen? Mijn maag roept om een lunch, mijn verstand weet dat ik moet proberen te slapen. Eerst die pasta, dan de slaap. De ervaring leert dat het uiteindelijk wel goedkomt, eventueel nemen we een overnachting bij onze kinderen.;-)
 
Voorbij, onze reis, die door het reisbureau steeds 'Droomreis' werd genoemd. De reis bleek werkelijk zijn naam waard te zijn. We hebben behoorlijk veel gereisd, op veel verschillende manieren en in veel verschillende landen en culturen, maar we vinden beiden, dat deze reis de allerbeste is geweest. Tot nu toe dan, want we hebben er nog niet genoeg van, hoor. Reisbureau Jan Doets zorgde niet alleen voor alle boekingen van auto, hotels, vluchten en excursies. We waren ook blij verrast toen we een paar weken voor de reis een dik pakket bij de post kregen, waarin werkelijk alles wat we maar nodig hadden. Natuurlijk alle vouchers, maar ook de reisbeschrijvingen van alle te rijden routes, netjes geprint met een routekaartje erbij. Zelfs vanaf het hotel naar een eventuele exursie. Van alle delen van het land waar we door zouden rijden kregen we een landkaart, van ieder hotel een korte beschrijving. Er zat een aantal boekjes bij met tips en beschrijvingen van parken en bezienswaardigheden die we onderweg zouden tegenkomen. Aan ons de keus of we een zware wandeling wilden maken, een zonsopgang wilden zien of een museum wilden bezoeken. We werden erop gewezen en kregen de juiste informatie. Dankjewel Doets, ik heb in dit verslag regelmatig gebruik gemaakt van de uitleg of beschrijving van een park of bezienswaardigheid.  
 
Een reis waarin we meer dan tweeduizend foto's hebben gemaakt, aldus een voorzichtige schatting van Peter. Ik denk dat ik vijf of zes uur film heb geschoten.  Na iedere reis is het mijn taak om alles vast te leggen in een dik album met mooie foto' s en delen van dit reisverslag. Vervolgens van het filmmateriaal een mooie, interessante film te monteren om ze als DVD achterin het boek te plakken. Dierbare herinneringen voor nu en later 'als we oud zijn'. Soms ook om te delen met geïnteresseerden. De auto hadden we hard nodig, want jullie hebben wel gemerkt dat we in een strak schema zaten. Onze eigen keus hoor, maar we willen altijd veel zien en ondernemen. Uitrusten komt later wel misschien. We maakten maar liefst ruim 6700 kilometer. Peter vond het een heerlijke auto en ik ben niet aan de beurt gekomen om dat uit te proberen. Dankjewel driver.  
 
Het is mijn gewoonte een reisdagboek bij te houden. Al ben ik nog zo moe, ik moet dat van mezelf doen, anders vergeet ik te veel, of moet ik later zoveel opzoeken. Dat ik daarbij een hele sliert volgers achter me aan heb, is heerlijk. Bijna veertig mensen heb ik dagelijks verveeld met een mailtje. Dat is een eigen keus, iedereen kan zichzelf uitschrijven, ik heb er alle begrip voor. Zij die de moeite namen dagelijks, af en toe of een enkele maal te reageren ben ik extra dankbaar, want het is net alsof ik het dagboek dan niet alleen voor mezelf schrijf, maar er misschien ook een ander een plezier mee doe.  
 
Wij gaan deze reis op allerlei manieren verwerken en de draad van ons gewone plezierige leven weer oppakken. Mochten we een reisje plannen en sta je nog ingeschreven, dan volgt vanzelf de regen van mailtjes weer.