Vrijdag 30 juni
30 juni 2017 - El Portal, Verenigde Staten
Tioga Pass-El Portal
***
Het is gewoon vreemd dat de temperatuur onder de twintig graden is. Ik geniet ervan. We bevinden ons op grote hoogte en ik ben steeds buiten adem, vooral als ik te veel praat. Gisteravond merkten we dat ook al, wandelen viel ons zwaar. We maken geen vroege uitstapjes, maar gaan naar de Tioga Pass. We hebben gehoord dat hij open is. Dat is een meevaller, want het schijnt een mooie route te zijn en scheelt ons veel reistijd. Het is er rustig en onze Parkpas is ook hier weer geldig. De Tioga Pass gaat namelijk dwars door het Yosemite National Park. Waar wij een 'gewone' mooie weg door de bergketen verwachten, worden we verrast door een niet al te brede weg, dwars door de mooiste vallei ooit. Hoog opreizende bergen en wild neerstortende witte watervallen. Woest door al de gesmolten sneeuw die zij moeten vervoeren. Bergen sneeuw langs de kant, het frisse goen dat overal laat zien dat ook hier nu de lente is begonnen. Meren met prachtige weerspiegelingen, hoge, hele hoge sparren of dennenbomen. We hebben gehoord dat het een weg is waarop zo'n 80 kilometer geen 'services' zullen zijn. Nooit gedacht dat we tussendoor uit zouden kunnen stappen.
Overal zijn uitzichtpunten en picknickplaatsen en overal zijn mensen die daar gebruik van maken, zonder dat het vervelend druk is. Onze camera's maken overuren. De temperatuur loopt nog wat op, maar ik kan het goed hebben. Niet te geloven dat we gisteren nog in Death Valley waren en zagen hoe droog en onvruchtbaar het er was. Vandaag, op niet zo grote afstand het Yosemitipark dat na de lange sneeuwtijd weer aan alle kanten ontspruit en zich van zijn mooiste kant laat zien. Vanaf ontzettend hoog zien we het water naar beneden kletteren. Onze weg volgt de rivier die dat water vervoert, de Merced River.
Ons hotel ligt langs die rivier. In een dorpje wat verderop eten we iets voor de lunch en doen voor de laatste keer een paar boodschappen. Daarna checken we in en gaan vervolgens lekker wandelen langs die rivier. Het is inmiddels toch weer 37 graden. Prachtig om naar het water te kijken, waarschijnlijk is het ijskoud, want het komt tenslotte zo van die berg afgerold, hebben we gezien. Peter wordt er bijna poëtisch van: De gezwollen rivier verwerkt het smeltwater van de overvloedige sneeuwval van de afgelopen winter. Mooi gezegd, maar we komen warm en bezweet terug van de wandeling. Snel onder de douche en daarna maar weer eens lekker uit eten.
Tegenover ons hotel is een stukje langs de rivier, waar wat picknicktafels, bbq's en zelfs een paar lekkere tuinstoelen staan. Mogen jullie raden waar ik dit zit te schrijven.
Je zat lekker aan de rivier te schrijven, dat is overduidelijk.
Het koudere weer was dus inderdaad op grote hoogte en ineens kan je die dertig graden dan ook wel weer hebben lijkt wel.
Ik was, net als Beppie, opgelucht dat het wat koeler werd.
Een teken dat we helemaal in jouw verhaal zitten.
Veel plezier verder samen. Hopelijk iets minder warm.
Groetjes, Wilma