Zaterdag 1 juli

 
Yosemite, spreek uit: 'Jossimittie', met de klemtoon op de eerste 'i'.
 
***
 
Vanmorgen hebben we ons verslapen. Kwart voor acht schoten we wakker! Ons hotel is maar een paar kilometer van het Yosemite vandaan en we mogen hier nog een nachtje blijven. De pass door het park is maar een paar maanden per jaar open, het is er altijd druk. Peter heeft ergens gelezen dat er 35 miljoen bezoekers per jaar komen. We komen in een file terecht om het park in te kunnen. Kost ons zeker een uur, maar als we er eenmaal zijn, is het weer net zo mooi als gisteren. Het park is heel goed per auto te bezoeken, maar het mooist is het toch om af en toe uit te stappen en een trail te lopen. De echte fanatiekelingen lopen met zware rugzakken enthousiast berg op en berg af, wij doen het wat kalmer. Gisteren hebben we de pass gereden, dat is de mooiste weg. Vandaag nemen we een wat zuidelijker deel.  
 
Bij ieder bijzonder punt stoppen we. Soms is dat een uitzichtpunt, maar ook een keer bij een bijzonder mooie meadow (weiland) dat vol staat met prachtige bloemen in allerlei kleuren. Het is afgezet en ziet er drassig uit. De sneeuw is nog niet zo lang verdwenen en nu barst het voorjaar snel los. Bij een volgende meadow maken we een wandeling. Niet te lang, want het is alweer 35 graden. Het smalle pad gaat geleidelijk naar beneden en slingert onder bomen en struiken. Hier en daar moeten we met een hink-stap-sprong wat blubber ontwijken, maar mijn schoenen waren toch al vies. Bij het weilandje aangekomen zien we een mooi, glad boomstammetje liggen. Even nog wat verder het pad aflopen om de bloemen en een bruggetje te bekijken en dan terug naar ons stammetje. Al snel zijn de lunchpakketjes en onze boeken tevoorschijn gehaald. Wát een prachtig picknickplaatsje. Niets te horen, niemand te zien.  
 
Terug is het wat zwaarder, want nu moeten we naar boven. Net te doen met deze temperatuur, alleen af en toe op adem komen. We zijn twee uur zoet geweest met ons uitstapje. Al snel volgt er weer een pad naar een meadow. Er staan waarschuwingsborden voor beren, maar die hebben we nog niet gezien. Elken en eekhoorntjes zijn het enige wild, lijkt het wel. Ditmaal is de route korter, maar daalt veel sneller. Het diepe dal onder ons is prachtig. Reuzengrote bomen afgewisseld met lager groen. Prima om een beer tegen te komen. Bijna bij het eind besluit ik om te keren. Ik moet straks alles weer naar boven klimmen. Peter loopt door tot het eind, maar als ik later de foto's zie, heb ik hooguit een hert gemist, maar geen mooi weilandje. Nu vindt Peter ook dat hij wel genoeg gesport heeft voor vandaag. Veel te warm. De weg stijgt flink. De uitzichtpunten zijn steeds spectaculair. Er zijn ontzettend hoge watervallen en indrukwekkende hoge bergen. Ieder uitzichtpunt is weer net anders en overal moeten foto's gemaakt worden, dat snappen jullie wel. Daar ben ik vast de rest van de zomer nog zoet mee.  
 
Helemaal aan het eind van de stijgende weg is het Glacier Point. We staan onderhand op gelijke hoogte met de waterval in de verte. De indrukwekkende rots Half Dome, die we gisteren al in de verte zagen is nu dichtbij. Een prachtig punt om een poosje te blijven, vooral omdat we hier eindelijk een kop koffie kunnen kopen. Als bonus zien we nog een prachtige blauwe vogel met een kuif op zijn kop. Heel even blijft hij speciaal voor ons zitten. De foto staat op mijn camera en die kan ik niet bij het verslag plakken. Hooguit de wat minder mooie van Peters camera. Soms zit het mee en soms zit het tegen, we zijn allang blij dat er een foto van is.
 
Het is mooi geweest, we gaan terug. Alleen nog even dat uitzichtpunt waar vanmorgen geen parkeerplaats was. Het is nu bijna avond, misschien stiller? Nee, drukker. We hebben geduld en uiteindelijk een plaatsje. Met een stroom mensen lopen we het pad naar de waterval die we steeds vanaf verschillende kanten gezien hebben. Een prachtige regenboog hangt over het opspattende water en we begrijpen waarom het hier zo druk is. 's Morgens zal de zon er misschien niet op schijnen, nu is het prachtig. Yosimite, een totaal ander natuurpark dan de anderen, maar alweer van zo'n indrukwekkende schoonheid.