Stoomgaten, zwavel en geisers

Zondag 7 juli

Om zeven uur in de ochtend zit ik al in de lobby om te proberen of ik verbinding kan krijgen. Internet is hier heel slecht, ik ben al blij als mijn dagboek erop staat. Soms lukt een foto, maar dat filmpje houden jullie nog van me te goed.

We zijn vroeg op stap, maar we zijn niet de enigen. Eerst iets over het park vertellen en daarbij gebruik ik de uitleg van het reisbureau. Het heeft een oppervlakte van 9.000 vierkante kilometer en is bijzonder seismologisch actief. Er zijn 10.000 thermale warmwaterbronnen, zoals geisers, dampgaten, modder- en zwavelhoudende poelen. In het park loopt een ‘Grand Loop’. Een weg van 320 kilometer, maar dan in de vorm van een acht. Wij logeren precies op de kruising van die acht en vandaag rijden we de zuidkant ervan. Het eerste dat we graag willen zien is het Norris Geyser Basin. Als we de auto parkeren komt de zwavelgeur ons al tegemoet en ik waan me gelijk terug in IJsland. Hier bevinden zich honderden stoom- en dampgaten (fumarolen), warme bronnen en geisers. Het bestaat uit twee delen. Al we bij het eerste deel komen, zien we gelijk een grote oppervlakte met dampende poelen, spetterende gaten, fluitende stoomwolken. Prachtig natuurlijk, ik ben gek op die mooie kleuren die de borrelende plassen soms hebben. We lopen een rondje en pakken later het zuiddeel er ook nog bij. Het is heerlijk weer en wij zijn nog fit, dus kunnen we wel wat kilometers maken. Dat gaat niet snel, want we lezen alle informatieborden en klikken heel wat foto’s en film. Dat zal later weer lastig zijn om een keuze te maken.

Als we wegrijden is het tien keer zo druk. Peter klimt bij een volgende plaats naar de ‘artist paint pots’ maar ik kan de moed niet opbrengen voor nog een klim. Ik ben erg kortademig hier, waarschijnlijk door de hoogte. We nemen op tijd een lunchpauze om de indrukken te verwerken en even te rusten. Bij de volgende uitstap is het verschrikkelijk druk op de grote parkeerplaats. We zijn nu bij The Old Faithful. Deze geiser spuit ongeveer 18 keer per dag en bij het informatiecentrum staan de tijden genoteerd. Dat kunnen ze niet heel precies zeggen. Het blijkt pas over anderhalf uur te zijn. Tja, wat nou? Het is behoorlijk warm geworden en we maken eerst een korte wandeling door het gebied waar ook wat andere geisers zijn. Daarna gaan we op de banken zitten die rondom het grote veld bij de geiser staan. We pakken ons boek er maar bij. Het wordt voller en voller en ik vind het net zoals bij de Efteling de mensen zich verzamelen voor de grote watershow ‘s avonds. Honderden mensen op banken om naar de geiser te kijken. Hij is wat over tijd en na wat kleine oprispingen gooit hij gedurende behoorlijke tijd zijn water ver omhoog.

Als we weg willen rijden, weten we niet meer waar op die gigantische parkeerplaats onze auto staat. Zeker 75 % van de auto’s zijn grijs, alleen de onze is het vuilst. Het is goedgekomen en we kunnen verder. Nu we twee belangrijke dingen hebben gezien, kunnen we de rest van de middag overal stilstaan waar we maar willen en waar maar een plaatsje voor ons is. Ja, het is meer van hetzelfde, maar iedere borrelende plas, iedere stoomwolk is weer even prachtig.

We zijn pas om halfnegen thuis. Konden tussendoor nog ergens heerlijk eten. Bijzondere dieren hebben we vandaag maar weinig gezien, de vis die op mijn bord lag en zo lekker smaakte, telt natuurlijk niet mee.