22 september

Als onze oppas er op zit, schakelen we over naar de fietsmodus. De weersverwachting is niet zo goed, maar we wagen het er op.

Eerst iets anders. We dachten: we zitten nu toch in Limburg, dan zakken we de Maas wat verder af naar het zuiden en gaan daar een onderkomen zoeken om nog wat rond de Maas te fietsen. We kwamen bij het plaatsje Kessel uit. Je het hebt ook nog Maren-Kessel dat iets zuidelijker leek te liggen. Ook goed, vlak bij de Maas een Hotel-Brasserie. Wij geboekt, wat blijkt: er is nóg een plaatsje Kessel dat aan de Maas ligt, maar dan niet in Limburg maar even boven Den Bosch…

Je voelt het al aankomen, niks Limburg, maar we zitten in Brabant.

Op weg hiernaartoe zag ik een mooi fietsgebied bij Heeze in de buurt. Gezien de weersverwachting moesten we vooral niet te lang wachten met fietsen. Om één uur zaten we bij Heeze op de fiets.

Heeze, Leemde, Strijp. Boswachterij Leende, wat hadden we het naar ons zin. Een prachtig gebied, mooie heidevelden en afwisselende bossen. We kwamen weer aan de rand van Heeze, namen bij een benzinestation een kop koffie en fietsten verder. De beloofde regen liet nog op zich wachten. Zwaarbewolkt, niet al te veel wind en nog veel aantrekkelijks om te fietsen. Een flinke lus over de Strabrechtse heide konden we nog wel doen. Weinig pauzes, de lucht zwaar en dreigend.

Onze opa- en omaspieren deden pijn, maar de benen hadden een dag rust gehad en wilden nu wel doortrappen. Het ging lekker. Een zandpad en toch nog wat regen maakten het laatste stuk onverwacht zwaar. Goed om me voor hoogmoed te besparen. Uiteindelijk toch VIJFTIG kilometer in vier uur tijd gefietst.

Eenmaal weer in de auto kwam dan toch de verwachte regen. Wij karden lekker over binnenwegen naar ons volgende hotel. Niet in Limburg dus, maar in Brabant aan de Maas. Hotel met brasserie, je begrijpt waar wij de rest van de avond waren.