Reis zonder naam 05, dinsdag

Dinsdag 13 juni 

Ook vandaag geen lange wandeling, want we willen naar een museum in Harderwijk en daar natuurlijk gelijk de stad bekijken. We zijn al jaren gefascineerd door de humoristische tekeningen van Marius van Dokkum. Je ziet ze vaak op ansichtkaarten. Het museum biedt zoveel meer dan alleen die bekende kaarten.  

Ik maak weer gebruik van mijn grote vriend Google om wat over zijn werk te vertellen: 

De schilderijen van Marius omvatten stillevens, portretten en vrije onderwerpen. Met name de vrije onderwerpen hebben een humoristisch karakter en toveren een glimlach en blijk van herkenning op menig gezicht. Geïnspireerd door de 17e-eeuwse schilders die de middeleeuwse mens veelal in gezelschappen afbeeldden, heeft van Dokkum gezocht naar een manier om de hedendaagse mens weer te geven in het unieke karakter van deze tijd. We zien dan ook hilarische taferelen op de doeken verschijnen, die enerzijds doen denken aan schilderijen als de Nachtwacht en de Aardappeleters, maar anderzijds eigentijdse kenmerken bevatten als mobiele telefoons, computer, televisie en zakken chips. Het is duidelijk dat Marius zijn unieke verhaal op het doek vertelt, waarin een kritische kanttekening zit naar de hedendaagse maatschappij en de ´soms slaafse´ volgzaamheid van de mens. 

Het werk van Marius van Dokkum onderscheidt zich door de detaillering. Op zijn schilderijen is altijd veel te zien en het bevat verrassende elementen, die zichtbaar worden als je er langer naar kijkt.  

We waren als eersten in het museum, dat gevestigd is in de voormalige ‘snijkamer’ van de universiteit van Harderwijk. Na een hartelijk welkom en een uitleg over de looproute en de audiotour konden we op stap. Marius zelf heeft de meeste informatie ingesproken en daardoor werden de kunstwerken nog interessanter om te bekijken. Er is zóveel op te zien, zóveel om te blijven kijken. We zijn er twee uur zoet mee geweest en ik heb nu al het idee dat ik weer terug wil om beter te kijken, of spijt heb geen boek te hebben gekocht. Google zelf maar eens en kijk naar zijn werken.   

Na afloop hebben we natuurlijk de Vischpoort bekeken, het bastion en de haven waar wat botters lagen. Alles behoorlijk gerenoveerd. Eromheen veel grote parkeerplaatsen en drukkere straten die het historische beeld wat afbreuk deden. De Vischmarkt kon me meer bekoren, maar dat is natuurlijk een persoonlijke smaak.  

We namen een lunch en slenterden nog wat door de warme winkelstraten. Na de prachtige werken in het museum wil je geen winkelstraat en de historische gebouwen vonden we niet zo geweldig. Niet gedraald, we zijn nou eenmaal meer natuurmensen. Liever net als gisteren een avondwandeling maken. Toen hebben we nog een uur in het bos gewandeld, vanavond gaan we wat vroeger op stap, zodat we meer kunnen lopen.