Donderdag

28 juni

Onze reis gaat naar het einde lopen, maar we mogen nog een paar dagen genieten. Vandaag rijden naar Edinburgh, maar dan wel langs een prachtige route, zodat zeker het eerste deel een genot is. Lekker in de auto met airco, hoewel ik best nog een lange, warme wandeling had willen maken. Zeker als ik de natuur om me heen bekijk en andere wandelaars zie.

Vanaf Fort William rijden we de prachtige kronkelende weg zuidwaarts naar Glencoe. Een prachtig dal en nu extra mooi met de stralende zon die alle hoekjes en gaatjes laat zien. Hoe lieflijk dan ook, de historie kent heel andere verhalen. Hier vloeide veel bloed toen de Engelsen de lokale tak van de clan MacDonald liet ombrengen. De parkeerplaatsen met de uitzichtpunten staan vol met bussen die hun toeristen uitspuwen om mooie foto’s te maken. Wij zoeken eigenlijk een wat rustiger plekje om onze koffie te drinken.

Wat verderop bij Bridge of Orchy vinden wij dat plaatsje. Plekje in de schaduw, want het is alweer behoorlijk warm. We vinden het eigenlijk jammer dat we het mooie loch dat we zojuist voorbij gereden zijn, niet hebben kunnen fotograferen. Op een informatiebord zie ik een b-weg, die ook langs datzelfde water gaat. We rijden hem een stuk af en kunnen wat mooie foto’s maken. Als we terugrijden zien we de oude brug ook pas goed. Nog maar een paar foto’s.

We merken goed dat we nu in het drukkere deel van Schotland zijn. De wegen zijn druk, smal en niet zo heel best onderhouden. Bussen, vrachtverkeer en toeristen willen of moeten allemaal de mooie route nemen die nu verder langs de westkant van het Loch Lomond gaat. Dit loch is 33 kilometer lang en op het breedste punt 8 kilometer. In het brede deel liggen tal van eilandjes die met boottochten te bezoeken zijn. Het is werkelijk een prachtig, diep donkerblauw water. Jammer genoeg weinig uitzichtpunten om even te stoppen en Peter heeft zijn ogen hard nodig op de drukke weg. We proberen het nog even met een omweg naar de oostelijke oever, maar ook die is druk.

Een mooi lunchplekje zit er vandaag voor ons niet in. Zelfs als we naar een informatiepunt van de Trossachs rijden, een natuurgebied, zien we alleen een parkeerplaats die zinderend in de zon ligt. De twee picknicktafels aan de rand zonnen gezellig mee. We moeten ons maar een beetje behelpen. Bij Stirling staat het kasteel hoog boven de stad. We zijn er al eens binnen geweest voor een bezoek. Uiteindelijk komen we in de drukte rond Edinburgh terecht. Wij komen van het noordwesten, ons hotel ligt aan de zuidoostkant, maar in de spits is het overal druk. Ook vandaag weer tegen de 30 graden. We blijven hier een extra nacht, hopelijk is het morgen niet te warm voor een hernieuwde kennismaking.