Vrijdag

29 juni

Het gaat veel te snel, vandaag de laatste echte vakantiedag. Wat doen we? Edinburgh in? Mwah...we hebben daar beiden niet zoveel zin in. We houden heus wel van stedentripjes, praat me er niet van, maar als we een reis als deze hebben, dan gaat de natuur altijd voor. Grotere steden trekken ons dan niet en we hebben de ‘Royal Mile’, de belangrijkste straat die je echt gezien moet hebben, vorige Schotlandreis al uitgebreid eer aan gedaan.

We rijden een stukje zuidwaarts. De temperatuur is weer een graad of tien gedaald, misschien maar 15 graden. We rijden eerst naar Roslin. Daar is de Rosslyn Chapel, beroemd uit de Da Vinci Code. De kapel is nooit voltooid, maar zijn de onvoltooide dingen niet vaak prachtig? William Sinclair, de derde graaf van Orkney gaf in 1446 opdracht voor de bouw. Veertig jaar daarna stierf hij. Het dorp Roslin groeide waarschijnlijk omdat de vaklieden die met de kapel bezig waren zich in het dorp vestigden. De huidige kapel is niet meer dan 21 meter, maar had nog 30 meter langer moeten worden. Hij wordt gezien als één van de rijkst versierde godshuizen van Europa. Nadat Dan Brown de laatste scene in de kapel liet plaatsvinden, kwam de bezoekersstroom op gang.

Ook nu is het druk. Binnen mag niet gefotografeerd of gefilmd worden, jammer want er is zoveel prachtig beeldhouwwerk te zien. Heel de dag door doen gidsen hun best om van alles uit te leggen. Iedere pilaar, ieder gebeeldhouwd kopje heeft een betekenis. Het is werkelijk heel mooi. We zijn er een poosje zoet mee.

Wat lager, aan de rivier North Esk, staat een kasteelruïne. Het geheel is omgeven door een landschapstuin. Natuurlijk dalen wij ook af en bewonderen de resten van het kasteel en maken onze spieren los met een wandeling door het bosachtige gebied. Schilderachtig, maar tot schilderen komt het weer niet.

Volgende uitstapje is Dunbar, een kustplaatsje ten noordwesten van Edinburgh. Hier is het een stuk killer, de vesten moeten weer aan. Het stadje heeft een prachtige, kleine haven. We kuieren er rond en bij een ‘streetfood’-tentje nemen we een broodje krabsalade. Er staan twee stoeltjes en een tafeltje, simpeler kun je het niet hebben, maar het is precies wat we willen. Als de nodige foto’s en films zijn gemaakt, rijden we verder langs de kustweg.

Dan komen we langs de ruïne van het 14e eeuwse Tantallon Castle, dat toebehoorde aan de familie Douglas. Het is prachtig onderhouden en ook weer zo fotogeniek. Wat boffen we toch op deze laatste dag, alles is leuk, het is niet warm meer en we zien mooie dingen die we op ons gemak kunnen bekijken.

Verder naar North Berwick, nog een vissersplaatsje, weer een mooie haven. Hier is ook het ‘Scottisch Seabird Centre’.We vinden het wel een mooie afsluiting om na alle vogels die we deze vakantie hebben bekeken en leren kennen, ons geheugen nog even op te frissen. Mooie informatie, leuke filmpjes van onder andere webcams die op de vogelrotsen geplaatst zijn. Natuurlijk moeten we ook nog wat eten, dus aan de kust, maar nu wel achter glas, nemen we ons laatste visje deze reis. Wat een geweldige dag om onze weken mee af te sluiten.

Morgen beginnen we aan de terugreis en hopen nog wat te ondernemen, maar we moeten wel op tijd bij Newcastle zijn voor onze overtocht. Sorry Peter, nog één keer die overtocht. Links rijden doe je als de beste, maar varen is niet je sterkste kant. Engeland, Schotland, Ierland, al dat varen zullen we maar niet meer doen.