Dinsdag 13 juni

Dinsdag 13 juni

Van San Diego, langs de Mexicaanse grens, naar Tucson, dat in Arizona ligt.

***

In onze reis hebben we soms een dag waarop we wat meer kilometers moeten maken. Was het eerst tweehonderd, hooguit driehonderd kilometer, vandaag waren het er 660. We hebben vandaag een ontbijt bij het arrangement en rijden voldaan om acht uur richting het oosten. We verlaten California en rijden Arizona binnen. De rit is lang en lijkt saai, maar is het toch ook weer niet. Het landschap is erg bijzonder. We rijden door woestijngebieden. Denk daarbij nou niet alleen aan zandwoestijn, maar gewoon aan een droog en in onze ogen onherbergzaam en onvruchtbaar gebied. Het is er wel extreem warm en kurkdroog. Toch is ook hier leven mogelijk. Planten en dieren hebben zich aangepast, evenals de mensen. We rijden door de uitlopers van een steenwoestijn, die eruit ziet of iemand het leuk vond om daar karrevrachten reusachtige keien neer te gooien. De ‘Badlands’ in de buurt van Borrego Springs. Wat verder is het ineens weer helemaal vlak. Gele droge velden, met af en toe een struik of boom.

We rijden naar het oosten, niet ver van de Mexicaanse grens en we zien in de verte ook de contouren van de muur, waar Trump zo fel op is. Die muur staat er gedeeltelijk al lang, maar moet dus ooit doorgetrokken worden. Af en toe een pauze op een ‘rest area’, maar eigenlijk is het veel te warm om uit te stappen. Even snel een heerlijk vers broodje dat we eerder bij een tankstation hebben gekocht en dan verder. De temperatuur loopt op tot 100 graden Fahrenheit.

Ja, we moeten alles leren. Afstanden worden in mijlen aangegeven. Je moet, als je een snelweg opgaat, weten in welke richting je wilt gaan. De wegen hebben alleen een nummer en dan de toevoeging noord-oost-zuid-west erachter. Tanken doe je niet in liters, maar in gallons. Een gallon is 3,78 liter. Je moet soms van tevoren aangeven hoeveel je wilt tanken, dan betalen en dan pas kun je de tank volgooien. Vaak moet je ook nog een postcode opgeven van de stad waar je vandaan komt of waar je naartoe gaat. Het tijdsverschil met Nederland is negen uur. Wij gaan onderhand naar bed als jullie eruit komen. Nu is het bij ons nog dinsdag, maar jullie zijn al met de woensdag bezig. Zo dus ook met de temperatuur, die wordt hier in Fahrenheit weergegeven. Vandaag dus 100 graden, dat komt overeen met 38 graden Celcius. Dat is voor mij veel te warm, zoals jullie waarschijnlijk wel weten.   

We rijden door de Sonora Desert. Dat is een gebied, het enige in de wereld, waar de Saguaro-cactus groeit. Je spreekt het uit als soe-wah-roe. Deze woestijn begint in de zuidoosthoek van California en bedekt de hele provincie Sonora in Mexico. Ten oosten en westen van Tucson liggen twee delen van het Saguaro National Park, waar deze cactussen veel voorkomen. Op onze route rijden we een stuk door de Sonora Desert. In het kale landschap trekken ineens de reusachtige cactussen de aandacht. Het lijken wel sprookjesfiguren die hun armen omhoog steken. We gaan even van de weg af om ze wat beter te kunnen zien en te fotograferen. Toevallig net bij een ingang van het park. De weg is onverhard en rul. We rijden voorzichtig om de auto niet te beschadigen het pad wat verder af. Even uitstappen voor een foto en een stukje film. Honderd graden Fahrenheit, ik zal er toch aan moeten geloven. Een oud T-shirtje, dat ik er speciaal voor apart gehouden heb, maak ik nat met koel water. Dan sla ik het shirt om mijn hals en schouders. Mijn zwarte hoed, die ik in Frankrijk heb gekocht, op mijn bol. Het valt best mee, maar als ik weer in de auto zit, voel ik me gewoon duizelen. Niks voor mij die hitte, maar er staat me nog veel meer te wachten. Peter kan er gelukkig wat beter tegen, iemand moet zijn hoofd koel houden!

Meer uitstapjes zitten er voor vandaag niet in. We rijden verder door het wilde westen en ik zie allerlei filmbeelden voor me. De indianen en de cowboys, het begon allemaal met Arendsoog en Witte Veder, wat mijzelf betreft. Westerns, van de meest ruwe tot de zoete series van Het kleine huis op de prairie, het speelt zich hier allemaal af.

In dit aangename hotel mogen we twee nachten blijven. We eten bij het hotel en nemen er voor een keertje zelfs een wijntje bij. Acht dollar per glas, moet kunnen na een week geheelonthouding. We zijn nu een week onderweg, een kwart van onze reis. De route langs de kust is afgesloten, nu het warme binnenland.