Donderdag 22 juni

 
Moab, Arches National Park.

***
 
Alles is op en alleen een lik pindakaas volstaat niet. Eerst ontbijten dus. Best gezellig, het is nog niet zo warm (ik vind 29 graden 's morgens om acht uur al lekker), maar ondanks dat we het eenvoudig houden is dat toch $25,-. We rijden gelijk door naar het Arches National Park, dat hier maar een paar kilometer vandaan ligt. Volgens mijn boekjes misschien wel het meest fotogenieke park van Amerika. Gisteren op het eind van de middag hebben we er al een kijkje genomen, maar vandaag trekken we daar eens goed de tijd voor uit. Ik citeer maar even verder uit mijn boekje, met dank aan ons reisbureau Jan Doets: Het park is vooral bekend geworden door zijn meer dan 2000, door de natuur gevormde, dieprood gekleurde stenen bogen (arches). Er loopt een zestig kilometer lange, verharde weg door het gebied, langs prachtige bezienswaardigheden, met dramatische namen als: Balanced Rock, Window Rock, Double Arch.  
 
We beginnen aan het eind van het park in de hoop dat de andere toeristen aan het begin beginnen. Er zijn overal parkeerplaatsen en uitzichtpunten. Daarvandaan kun je vaak een korte of een langere wandeling maken om de betreffende rots beter te kunnen zien. Wij beginnen in Devils Garden. Ook al is het maar een klein stukje lopen (klimmen), het is erg zwaar. Nergens een schaduw, en al snel gaat de rode rotsige grond over in rood zand. Wij wandelen tot de Landscape Arche, maar om verder te gaan, staat er al een waarschuwingsbord dat het nogal 'heavy' kan zijn. Niet doen dus, de temepatuur loopt rap op. Zo gaan wij van de ene mooie plek naar de andere. Lopen af en toe een stuk, klikken doorlopend foto' s en film.  
 
Mijn ogen zien oranjerode rotsen in allerlei vormen. Ik kan me voorstellen dat een kunstenaar hier inspiratie van krijgt. Het is net als wanneer je naar de wolken kijkt, je ziet steeds iets anders. Trollen, een olifantenparade, rechters, een grote muur. Rotsen die eruitzien als de ruïne van een groot imposant gebouw. Die 2000 bogen heb ik niet gezien, maar ik denk dat je ook niet overal kan komen en ze werkelijk ieder boogje meetellen. Mijn ogen zien het, maar mijn hersens kunnen het niet bevatten. Een sprookjeswereld in terracotta tinten. Het is overal druk, maar niet onaangenaam. Het wordt veel te warm voor mij, maar ik vind een picknicktafel onder een boom en Peter pakt er nog een wandeling van dik een half uur bij om die ene mooie foto niet te missen.  
 
Tussen de middag nemen we een pauze. We rijden naar het leuke lunchadres van gisteren. Vijftien mijl heen en vijftien mijl terug, maar de weg is prachtig. Die ligt in hetzelfde gebied als waar het park is, het hoort er gewoon bij. Wanden van een paar honderd meter hoog in oranjerode kleur. Dan weer losse stukken en brokken. De rivier de Colorado, die langs de weg loopt en druk bevaren wordt door rafters, surfers en andere watersporters. Wat hebben we een trek, maar wat is de rit de moeite waard. We kunnen er weer net zo lekker en voordelig lunchen als gisteren. Net op tijd, want als we klaar zijn, merken we dat er druk opgeruimd wordt. Ja, wij zitten met dat extra uur tijdsverschil natuurlijk.  
 
Terug naar de arches. We brengen een bezoekje aan het informatiecentrum. We zien een filmpje waarin wordt uitgelegd hoe dit heeft kunnen ontstaan. Ja, natuulijk, dat gaat niet van de ene op de andere dag, miljoenen jaren gaan er overheen en het is nog steeds in beweging. Dan nog maar een keer de hitte in. Over de veertig graden. Ik maak nog maar een paar korte wandelingen, het is echt heel heet. Voor ons gevoel hebben we het park alle eer aangedaan. Het was prachtig en toegankelijk voor iedereen. Bij koel weer, of de echte diehards, kun je lange wandelingen maken. We hebben er fietsers gezien, maar ook mensen die slecht ter been zijn. Je hoeft niet overal heen te klimmen, van een afstandje is er ook veel te bewonderen.
 
Mijn ogen zien de prachtige kleuren en vormen, maar mijn pen zal nooit kunnen weergeven wat we allemaal gezien hebben. Het is net of ik in een film in het Imaxtheater terecht gekomen ben en ik hoef er niet eens na een uurtje uit. Als het lukt zal ik wat foto' s toevoegen, misschien geeft dat toch een beeld.