Maandag 24 juni, terug over poolcirkel.

Krijgen jullie nog niet genoeg van iedere dag die mail van mij? Je kunt je uitschrijven hoor.  

Vandaag reden we van Fauske weer verder naar het zuiden. Omdat het regenachtig en zwaarbewolkt was toen we wegreden, hebben we de adelaars bij Bodø overgeslagen. Het is toch weer 100 kilometer extra. We moesten eigenlijk nog ergens een supermarkt vinden voor wat brood, een bakker heb ik hier nog nooit gezien. We reden weer de prachtige E6 langs bergen en dalen, piepkleine dorpjes en heel veel water. Geen supermarkt, maar ik lees iets over een Nordland National Park. Klinkt goed. Vlakbij het gehucht Storjord, zien we borden langs de kant van de weg en we rijden een grote parkeerplaats op. In het informatiecentrum legt een medewerkster uit, welke wandelingen er zijn en welke voor ons wel geschikt lijken. Als eerste maken we een wandeling langs een prachtige kloof waar het water met een flinke snelheid turkooisachtig doorheen stroomt. Ik heb ergens gelezen dat dit nog een overblijfsel is van een oude handelsroute die naar Zweden leidde. Over een smalle weg gingen dan paarden en wagens met groot gevaar langs de rivier aan de ene kant en de zware rotsblokken aan de andere kant. Moet ik nog eens opzoeken hoe dat zat. 

In ieder geval is het heerlijk lopen langs de heldere turquoise-blauwe rivier, de Junkerdalselva, met de vele stroomversnellingen. Er schijnen hier bijzondere bloemen en planten te groeien. De eerste kilometer is nu nog veilig voor de huidige wandelaar, hoewel er nog wel eens steenlawines naar beneden storten. We moeten dezelfde weg weer terug. Bij de auto een kop koffie en in een soort bezinepompachtig zaakje konden we twee broodjes ham-kaas kopen, in de auto had ik nog blikjes appelcider van een eerdere aankoop. Voor de zekerheid regenjacks aan/mee en klaar voor de volgende wandeling. Gelukkig amper klimmen en de muggen hebben we geweerd door ons in te smeren.  

Het is een bosachtig deel dat ons naar een waterval leidt. De waterval zelf hebben we van onderaf al gezien. Hij komt hoog van de berg, maar is niet zo indrukwekkend. Nu zien we hem van wat dichterbij, maar het zijn eigenlijk alleen stroomversnellingen ergens halverwege. Er staat een picknicktafel bij, dus daar hebben we onze broodjes lekker opgegeten.   

Uiteindelijk hebben we 9 kilometer gewandeld en het nog droog gehouden ook, bofferds die we zijn, want eenmaal in de auto begint het te regenen en nu ik dit om 22:00 uur schrijf regent het nog steeds.  

Nu moeten we echt verder, we hebben nog 200 kilometer te gaan. Gelukkig neemt Peter die voor zijn rekening. Ik vind de weg hier best smal, bochtig en met flinke klims en afdalingen. Veel als het dan ook nog regent ... Ik heb de laatste dagen niet veel gereden, ik ben bijrijdster en zoek de uitstapjes op. 

Zo komen we ook bij het Arctic Circle Center. Dat is een bezoekerscentrum dat precies op de poolcirkel ligt. Er is hier ook een monument voor alle gestorven werkers die deze weg en de spoorlijn hebben aangelegd, veelal buitenlandse gevangenen. Er ligt hier ook nog sneeuw, ik zou wel even willen voelen of een sneeuwbal maken, maar het plenst, dus we zitten al snel weer in de auto. Wij zijn nu dus weer onder de poolcirkel terechtgekomen.  

Dan nog de rest van de weg, we zijn pas kwart over zes bij het hotel. Het plaatsje Mosjøen moet de moeite waard zijn, maar we moeten nog eten en het regent, nou, ik zou er een zwaarder woord voor willen gebruiken, maar ik ben netjes opgevoed.