Zondag 23 juni, een regenachtige verjaardag. 

Ik mag dan wel jarig zijn, uitslapen is er niet bij. We moeten vandaag weer een overtocht met een veer maken. Wel kunnen genieten van een lekker ontbijt, maar om uiterlijk halfnegen willen we toch in de rij bij de veerpont aanschuiven. Als we die van half tien niet hebben, moeten we tot vijf uur wachten, of heel veel kilometers omrijden. We hebben besloten om buiten op het dek te blijven staan, extra winddicht jack aan. Peter heeft ook last van de pilletjes tegen zeeziekte, dus dan dit maar proberen. In het begin gaat het nog wel, maar op den duur word je toch koud. De overtocht duurt twee uur. Vervolgens maakt het veer een draai en krijgen we de volle, koude wind van voren. Nou ja, hij is niet zeeziek geworden. Op de eerste parkeerplaats dan maar lekkere warme koffie. Nou, het is al dik over enen voordat we een plekje vinden. Koffie en dan maar doorrijden, want het is geen gezellige picknickplaats, zo hangend tegen de auto. 

Die leukere plaats komt pas een half uur later als het net wat begint te druppelen. Een grotere parkeerplaats met wat picknicktafels die al bezet zijn. Het is een beetje vreemd landschap, allemaal lange rotsruggen in een moerassig gebied. Op die ruggen zitten ook mensen te picknicken. Nou, dat doen wij dan ook. Ik heb nog twee platte zitkussentjes, ooit in Verona aangeschaft om tijdens de opera op te zitten en nooit weggedaan. Nu komen ze van pas. De regen houdt zijn adem in. We hebben nog wat crackers en heet water, de lunch is compleet, maar morgen moet ik mijn voorraad echt aanvullen. Op zondag is alles hier gesloten.  

We zouden hier eigenlijk wel een wandeling willen maken om dat vreemde landschap wat beter te kunnen bekijken. Voor de zekerheid trekken we onze regenjacks aan en gaan op stap. Er staan informatieborden over bergkunst die hier te zien is. Inderdaad, héél goed kijken, maar er staat een tekening op de rotsen. Hier stroomt ook water en gedeeltelijk door die rotsen en gedeeltelijk door een soort trap begeleidt wordt het een kletterend soort waterval. We begrijpen dat het iets met een krachtcentrale te maken heeft, maat meer weten we ook niet. Het is mooi om te zien en we kunnen inderdaad een korte wandeling maken. Uiteindelijk heeft de regen het gewonnen en wordt het de rest van de middag niet meer droog.  

Onze volgende overnachting is in Fauske, een stad die belangrijk is voor allerlei toegangswegen. De trein heeft hier zijn eindstation, noordelijker gaat hij niet. Een leuke of mooie stad is het verder niet. Na het prachtige hotel dat we vanmorgen verlieten, is dit wat minder. Door de regen en de ongezellige uitstraling van de stad, blijven we maar in het hotel eten. Een buffet, daar word ik nooit zo blij van. Tja, mooier kan ik het vandaag niet maken.  

Wat meer naar het westen (53 km) ligt Bodø, dat wordt ook wel de hoofdstad van de zeearend genoemd, doordat hier de grootste populatie zeearenden ter wereld leeft. Nou hopen we natuurlijk dat ze ook wel eens een uitje maken, maar het is nog steeds zwaarbewolkt, die gaan we vast niet zien.  

Van thuis hadden we een paar piepkleine flesjes wijn meegenomen, daar gaan e er straks maar een van openmaken, toch nog even een feestje.