Vrijdag 14 juni, rendieren

We laten Santa Claus achter ons en gaan nog steeds verder naar het noorden. Natuurlijk weer langs wat kleinere wegen, hoewel er hier geen echte snelwegen meer lijken te zijn. We hebben soms het idee dat er hier amper iemand over de weg rijdt. Al snel komen we bij een mooi uitzichtpunt. Het is hier zo mooi, de kleuren zijn fris, de lucht is fris en de temperatuur is heerlijk. We lopen wat bij het water, maar dan worden we ineens weer lastig gevallen door muggen en midges. Snel de auto weer in. Af en toe een stop voor een snelle foto, maar we zijn nu echt in het land van de steekbeestjes gekomen. Lapland staat er om bekend.

Weer wat verder roep ik ineens :’STOP’.

Er loopt een rendier op de weg, de eerste deze reis. We hadden ze al veel eerder verwacht, maar daar is hij dan toch. Hij laat zich op foto en film zetten en steekt de weg over om aan de andere kant in het groen te verdwijnen. Wat kilometers later de volgende, ze zijn niet zo schuw en kuieren kalm over de weg. Automobilisten waarschuwen elkaar met lichtsignalen en dan weet je dat je op moet letten. In de loop van de dag zien we er meer, een keer zelfs twee volwassen dieren met een jong. Aan de rommelige vacht te zien zijn ze in de rui. We zijn heel blij dat ze op ons pad komen.

Bij Pello gaan we een stukje de grens met Zweden over. We rijden langs de rivier Torneälven, dat zoiets als ‘verscheurde rivier’ betekent. Die rivier is de grens tussen de twee landen. We zien een gebied waar we zouden kunnen wandelen, maar gezien de hoeveelheid muggen en midges, trekt het ons niet zo erg. We zien ook tegen de picknick buiten op en rijden verder door naar Pajala (Zweden). Daar kunnen we onverwacht voor twintig euro heerlijk warm lunchen. Lekker buiten zonder prikbeestjes. Wie had dat nou gedacht in deze dure landen.

We komen weer in Finland terecht. We maken nog weer een fotostop bij een snelstromende rivier, maar zijn supersnel de auto weer in. Bij Muonio even een rondje supermarkt, ook daar honderden muggen, ik begrijp niet hoe de mensen hier kunnen leven. Ik zie ze echt wel muggen wegslaan, maar ik moet er toch niet aan denken heel de dag hier te moeten werken.

Bij Muonio hebben we een huisje voor twee nachten. De wolken muggen komen ons tegemoet. Bij de receptie krijgen we zo’n apparaatje om in het stopcontact te steken, dat schijn een beetje te helpen. Snel halen we de auto leeg en smeren ons in met anti-mug. We hebben een heerlijk huisje aan de rand van die snelstromende rivier. Overdekt terras, je zou er een moord voor doen. Lekker buiten wat zitten lezen of schilderen, nou vergeet het maar, binnen is binnen en we gaan er niet meer uit. Het smeren lijkt te helpen en midges hebben we binnen niet, dus ik kan toch een lekkere pan verse soep maken. Internet hebben we niet, dus ik ben wat kort met mijn reacties, maar dat komt later wel goed. Ook foto’s moeten maar even wachten.