Woensdag 5 juni, rustdag 

Na al die mooie, droge dagen, wordt er vandaag regen verwacht. Niet heel de dag gelukkig, maar we moeten er wel rekening mee houden. Na het ontbijt eerst een wandeling rondom ons park gemaakt. We zitten midden in de bossen en bij een vijver. Op het park zijn amper bewoners, heel rustig dus. Op goed geluk een bosweg ingeslagen en doorgelopen tot we in drassige grond wegzakten. Gelukkig hebben we onze regenjacks meegenomen, want we redden het niet droog en na een dik uur komen we nat thuis. Op het eind van de wandeling zag ik een bosuiltje. Jammer genoeg zag hij mij ook, dus ik kon mijn camera niet eens richten. Lekker is het dan dat we vandaag niets hoeven. Als het goed is zal het vanmiddag droog zijn. 

Ik kan eindelijk eens wat tekenen. Gisteren hebben we een vos een rotonde zien oversteken, bij dat havenstadje notabene, ook geen foto, maar ik kan het proberen te tekenen. Anders dat uiltje misschien? We moeten ook onze bagage weer eens reorganiseren. Werk aan de winkel.  

Nou, verder dan een schets ben ik niet gekomen, het was ineens droog. Lunchpakketjes klaarmaken en wegwezen. We hebben van deze omgeving geen wandelkaart, dus op goed geluk gaan we maar eens proberen een rondje om het meer te maken. Allemaal asfaltwegen, maar er rijdt niemand. Net als in Nederland is hier veel water gevallen en alles is groen. De verspreid staande, weinige huizen zijn traditioneel in ossenbloedrood geschilderd met spierwitte kozijnen. Ze lijken in het groen verzonken te zijn, prachtig. Die rode verf komt uit de kopermijnen in Falun, wij zijn daar in het verleden wel eens geweest.  

De glooiende velden staan vol bloemen, net als de bermen. We zien duizenden lupines, margrieten, beemdkroon, boterbloemen, grasklokjes, ooievaarsbekjes, nou, noem alles wat veldbloem is maar op. We lopen dus niet snel en onze ogen maken overuren. Toch nog te vlug zijn we bijna het meer rond. Dan zien we nog een zijpad, met een blauw pijltje. De verf lijkt nog nat te zijn en het pad is zo te zien pas opnieuw van een grove grindlaag voorzien.  

Op Google Maps zien we dat deze weg in een grotere boog om ons resort loopt. Dat willen we wel. Kilometers ver kunnen we het pad volgen en ook weer op tijd een zijpad vinden om uiteindelijk toch terug te komen. Het was tenslotte wel onze rustdag. De twee wandelingen bij elkaar waren 17,5 kilometer. Het aantal bloemsoorten en beestjes die opgezocht moesten worden, heb ik maar niet geteld.