Zaterdag 8 juni , saaie dag.

Er zijn altijd wel saaie dagen, zelfs op een geweldige reis. Vandaag is het er zo een. We moeten vannacht overvaren naar Finland. Dat houdt in dat je op tijd bij de ferry moet zijn en dus heel de dag de klok in de gaten houdt, al heb je nog zoveel tijd. We zouden de ochtend nog kunnen besteden om naar het centrum te gaan. De auto mag bij het hotel op de parkeerplaats blijven. Eigenlijk hebben we er geen zin in. Weer met die trein en dan die drukke stad weer in. Na de geslaagde dag gisteren, hebben we wel genoeg van Stockholm gezien. Peter vindt nog een klein natuurgebied aan de rand van Stockholm, dat trekt ons veel meer. We zijn niet de enigen, want we komen tientallen hardlopers tegen. Verder is het heerlijk om in het heuvelachtige bos te wandelen. We horen volop vogels. Ik zie een specht bij een hol en nadat ik hem heb gefilmd, is hij weg. We wachten even af, want als hij jongen heeft komt hij vast wel terug. Ja hoor, even later is hij er weer en kan Peter hem ook op de foto krijgen.  

We maken een wandeling van vijf kilometer. Niet zoveel, maar wel erg lekker. Groter is het bos niet.  Jammer genoeg begint het nu een beetje te regenen. Op een parkeerplaatsje drinken we onze koffie en rijden daarna alvast maar richting de ferry. Nou, veel meer hebben we niet gedaan. Saai dus. Broodje gegeten en wachten tot we de auto het ruim in kunnen rijden. Het is een grote boot. Tot onze verrassing hebben we een ruime kamer met een comfortabel tweepersoonsbed. Meestal hebben we het minder luxe en moeten we het met een krappe ruimte en een stapelbed doen. Ook prima hoor, maar dit is fijn. Ik geniet vooral van het bankje dat nou eens niet te hoog of te diep voor me is. Mijn rug heeft het deze week zwaar te verduren en als ik nou toch zo lang stil moet zitten, doe ik dat maar liever in de juiste houding.  

We lezen wat, leggen woordjes voor de WordFeudvrienden en -vriendinnen. Ik schrijf een verhaaltje voor de schrijfclub en wacht tot we aan tafel mogen. Eventueel kunnen we na het eten een potje yahtzee doen. Het is mij allemaal te passief, ik kan niet zolang stilzitten en niks doen. Om de oversteek naar Finland te maken is deze overtocht nodig, maar we vinden er verder geen klap aan. Peter heeft voor de zekerheid tabletjes ingenomen tegen zeeziekte, hopelijk is dat voldoende.  

Het eten is zoals verwacht een buffet. Vind ik altijd heel ongezellig en rommelig. Nou ja, morgen zijn we in Finland en dat is een van de grote doelen van deze reis.