Reis zonder naam (deel18) Maandag

Maandag 26 juni 

Vandaag bed mét breakfast. We hebben nu ieder een hele kleine weekendtas ingepakt, want op het snelveer naar Schiermonnikoog mag je geen grote bagage meenemen (of flink bijbetalen). Voor die twee nachtjes hebben we niet veel nodig. De rest kan lekker in de auto. We rijden naar Lauwersoog. Gisteren hoorden we al dat er veerboten waren vastgelopen op weg naar Ameland. Door de aanhoudende droogte en oostenwind zijn de vaargeulen te ondiep geworden en liepen er schepen vast. Een moest er zelfs uit de dienst genomen worden voor reparatie. Dezelfde maatschappij vaart ook op Schiermonnikoog. Toen wij dan ook aan boord wilden gaan, bleek dat we op een watertaxi terechtkwamen. De grotere boot hadden ze in Ameland nodig. We zaten met amper tien mensen in de kleine boot die ons in twintig minuten naar de overkant bracht. De stuurman wees ons onderweg twee keer op een zeehond die op een zandbank lag. Gelukkig maar, die heb ik nog niet gezien, alleen die ene dode. Vanaf het veer is het dan nog drie kilometer naar het dorp, er stonden al twee taxibusjes klaar, daar zijn we maar ingestapt. Hoe het hier met het openbaar vervoer zit, moeten we nog uitzoeken.  

We kunnen de bagage al in het hotel kwijt en we gaan gelijk op stap. Eerst een kop koffie en daarna een supermarkt voor wat broodjes, bakje salade en twee halve liters karnemelk, wij zijn er weer klaar voor. Het is inmiddels een uur.  

We wandelen het dorp uit en moeten over een lange grasdijk weer terug naar waar we net met de boot zijn aangekomen. Tja, die tassen waren toch net te zwaar om het lopend te doen en gelijk een stuk van de wandeling te maken. We hebben wel vakantie hoor. Peter loopt nog even bij de loketten van de veerdienst langs, want we hebben nog geen reservering voor de terugtocht. Het is er uitgestorven, dus hij komt onverrichter zaken terug. Kilometer voor hem extra noteren. Ik mag lekker op een bankje wachten.  

Daarna over landwegen naar een bos/duingebied. Heel afwisselende wandeling op deze manier. We merken beiden dat we een beetje moe beginnen te worden. Misschien van gisteren? Zo'n warme dag door een stad slenteren is hartstikke vermoeiend natuurlijk.  

Over kunst en cultuur valt er niet zoveel te vertellen. Er zijn nog veel bunkers te bezichtigen, een ervan zijn we opgeklommen om het uitzicht van zee tot zee te bekijken. Het schijnt ook de donkerste hoek van Nederland te zijn, met prachtige sterrenhemels. Tja, we hebben net de langste dag achter de rug, tegen de tijd dat er een ster te zien zal zijn, liggen we allang als beren te slapen, want dat doen we hier erg goed. Het aantal inwoners bedroeg per 31 januari 2023 982. Schiermonnikoog is hiermee de kleinste gemeente van Nederland qua inwoneraantal, en is tevens de gemeente met de laagste bevolkingsdichtheid in Nederland.  

Na dertien kilometer (ik twaalf) komen we bij ons hotel terug. We checken in en stappen onder de douche. Het was niet echt warm, 20 graden en een stevige wind, maar we voelen ons toch vies en plakkerig. Opgefrist gaan we naar beneden voor een hapje en een drankje, lekker dat we er niet ver voor hoeven te lopen.