Over sneeuw, regen en meren
28 juni 2019 - Jasper Nationaal Park, Canada
Vrijdag 28 juni
Als eerste gaan we vandaag een tochtje maken met de Skytram. Dat is een kabelbaan die ons in een mum van tijd op een hoogte van 2285 meter brengt. Jammer genoeg regent het en als we boven komen, sneeuwt het zelfs een beetje. De laaghangende wolken maken het zicht bijna onmogelijk. Je kunt hiervandaan via een wandelpad wat hoger wandelen, maar het is glibberig door de sneeuw die hier nog ligt, moeizaam lopen omdat de lucht zo ijl is en tja, uitzicht heb je dus niet. Jammer, we hadden deze excursie al van tevoren geboekt, anders hadden we het nu vast niet gedaan.
We rijden terug naar het dorpje dat al vroeg levendig is door de vele toeristen. Wij rijden echter verder naar Pyramide Lake en Patricia Lake. Eerst naar Pyramide Lake. Dit meer is genoemd naar de berg op de achtergrond in de vorm van een Egyptische piramide. Dat is nu niet te zien door alle wolken. We stappen toch uit en maken een korte wandeling op het fotogenieke schiereilandje. Het regent wel, maar het is geen plensbui. Daarna naar Patricia Lake, dat ligt vlakbij Jasper en hoort bij het stadspark. Het is gewoon een stukje ruige natuur.
Op de terugweg komen we bij een parkeerplaats waarvandaan wandelroutes beginnen. Het miezert en druppelt nog steeds, maar we gaan toch op stap. We kiezen voor een wandeling die naar Jasper voert. Hij is niet zo lang, maar wel erg bergachtig. De regen houdt zijn adem in voor deze dappere mensen. Daarna nog een stuk door Jasper, maar daar kunnen we van een heerlijke lunch genieten voordat we teruggaan. Toch zeker 8 kilometer was deze pittige wandeling.
Met de auto rijden we naar een volgend paar meren, Lake Edith en Lake Annette. Mooie turkoois en groentinten, zonnetje eroverheen, heerlijk hoor. We maken nog een wandeling rond één van de meren om het af te leren. Lekker vlak, zelfs geschikt voor rolstoelers, hup, nog drie kilometer erbij. Het wordt tijd om terug te gaan, we hopen natuurlijk nog wat wild te zien, maar de oogst is mager vandaag. Een roedel muildierherten die voor de regen schuilden onder de bomen, te herkennen aan hun grote oren, een bonte specht die zijn knalrode kuif duidelijk aan me liet zien, maar niet op de foto wilde. Een paar vogels en wat mooie eenden en een stel ondeugende eekhoorntjes.
Je hebt een goede fotograaf bij, gelukkig, hihi....
Op naar de volgende bezienswaardigheden. Genieten!!!