Zondag 11 juni

Zondag 11 juni

Santa Barbara, Ventura, Santa Monica, Long Beach.

***

Eindelijk een volle nacht goed doorgeslapen, we raken aan de nieuwe tijd gewend. Om acht uur zijn we al ingepakt en uitgecheckt. We gaan verder naar het zuiden.

Het eerste plaatsje waar we een stop maken is Santa Barbara. Nadat de stad in 1925 door een aardbeving verwoest was, werd het in Spaans-koloniale stijl herbouwd. Talloze beroemdheden hebben hier hun stulpje laten bouwen. Het stadje, tussen heuvels en de oceaan ingeklemd, heeft een heerlijk klimaat. Overal bloeien bloemen, ook in de mooie straten met vele winkels, galerijen, binnenplaatsjes, wijnproeflokalen, boetiekjes en restaurants. Ik kijk mijn ogen uit naar de bomen die prachtig in bloei staan met blauwe, klokjesachtige bloemen. Ik ken de naam niet. We drinken er koffie en kijken naar de mensen die langskomen. Mooie, goedgeklede mensen, het is hier echt een locatie voor welgestelden. Misschien de Riviera van Amerika?

Hoog boven de stad ligt een van de vele missieposten die hier in California zijn. We rijden er naartoe, want er schijnt een mooie kerk bij te horen. Zondagmorgen, het is er druk, we kunnen de auto niet kwijt. Priesters staan buiten met mensen te praten. De zondagsdienst is net afgelopen? Langs een slingerend pad hoog boven de stad rijden we verder.

De volgende stop is in Ventura. Wat minder mooi dan Santa Barbara, maar toch ook de moeite waard. We kunnen er heerlijk lunchen.

We zitten nu vlak bij Los Angeles en komen op grotere wegen terecht. Tienbaans, zondagmiddag en dan file. Bij Santa Monica zetten we de auto op een parkeerplaats. Deze stad staat vooral bekend om de oude pier die in 1908 in gebruik werd genomen. Op het strand werd ‘Baywatch’ opgenomen en stal Pamela Anderson de show. Langs het strand is een breed pad waarop het druk is met fietsers, skateboarders en voetgangers. Op de strook strand ernaast kun je je kunsten vertonen. Denk aan wandelen op een slap koord, dat ook gebruikt kan worden als een trampolinekoord. Schommels voor volwassenen, ringen met gespierde jongens die als apen van de ene naar de andere ring zwaaien. Het is een genot om naar te kijken. Natuurlijk wandelen we ook over de pier. Het is er ontzettend druk en er staan kermisachtige attracties. Er wordt muziek gemaakt, handel gedreven in de vorm van schilderen en boetseren van voorbijgangers, verkoop van souvenirs en natuurlijk de nodige eettentjes. Gezellig om even tussen te lopen, heerlijk om weer weg te gaan.

Het laatste stukje van de route blijft druk. We moeten goed op de weg met zijn vele afslagen letten. Met al die drukte wil je niet het risico lopen verkeerd te rijden en terug te moeten. In LA rijden meer dan tien miljoen auto’s! Gelukkig heb ik een prima chauffeur en kan ik zelf goed kaart (en navigatie) lezen.

Bij het reisbureau waar we onze reis hebben geboekt en op maat hebben laten maken, zijn we goed geadviseerd. Het meisje dat ons hielp, had al snel door, dat we niet voor de grote steden kwamen. We geven niet om beroemdheden en de huizen waar ze wonen. Los Angeles slaan we daarom lekker over. Niks Beverly Hills, Disneyland, Hollywood of Universal Studios. Het past voor ons niet bij deze reis, die we vooral boekten voor de natuurparken die we gaan zien.    

Onze overnachting is in Long Beach. Het heeft een van de grootste havens van de wereld en het is de laatste aanmeerplaats van het beroemde cruiseschip Queen Mary. Het doet nu dienst als hotel. We hebben een kamer met balkon dat uitkijkt over de haven. Ik heb me altijd al afgevraagd hoe het zou zijn om in een grote havenstad te wonen met zo’n uitzicht. Nu mag ik daar dus een avondje van genieten. We zien de zon de Queen Mary verlichten, tot de duisternis invalt en de duizenden lampjes aan de andere kant hun licht over het water laten schijnen.