Wildlife op ons eiland

Zaterdag 22 juni

Allereerst even bedanken voor jullie trouwe reacties, dat is hartstikke leuk als je op reis bent, lekker doorgaan hoor. 

Iedere dag is weer anders. Vandaag stappen we om tien uur met nog wat andere mensen in een zodiac om op zoek te gaan naar het wild dat hier zo veelvuldig voorkomt. Als we bij de haven staan te wachten, zien we al een otter. Vervolgens gaan we op stap. Die fietshelmpjes van de week charmant? Nou, vandaag is het veel erger. We moeten een dik pak aan om warm te blijven en een muts op. Het blijkt ook nodig te zijn, op het water, met een flinke snelheid, is het koud.

We zien in volgorde van opkomst: Een wasbeer, verschillende adelaars, een zeehond-leeuw-rob? Ik kan die beesten nooit uit elkaar houden. Dan zien we een groep zeehonden en als we een stuk verder gevaren zijn… ja hoor, een beer. Eerst kleine, jonge beren, maar op het eind van de tocht ook nog een volwassen exemplaar. Ze leven solitair, dus zien we zo af en toe een beer langs de kant van het water, dan een tijdje niets en een paar kilometer verderop weer een beer. Grote zwarte vogels houden de beer scherp in de gaten, want er valt misschien een lekker hapje te pikken. De beer graaft wat in de stenen op het strand en keert ze om. Ik denk dat er schelpdieren of krabbetjes zitten. Brutaal pikken de vogels een hapje mee. Op dat moment vaart de zodiac vrijwel geruisloos en superlangzaam op een toch nog behoorlijke afstand. De beer houdt niet van mensen, dus als hij ons ziet, draait hij zich om en verdwijnt in het struikgewas.

Na tweeënhalf uur komen we verkleumd, maar voldaan weer aan wal. Het was een fijne tocht en we hebben veel gezien. We hoeven maar drie minuten te rijden om weer bij ons resort te komen. We wisselen onze schoenen voor een zwaarder soort en gaan aan de wandel. We kunnen een mooie kustwandeling maken, met aan de éne kant de zee die tegen de zwarte rotsen klotst en aan de andere kant een mooi bos. Vanmorgen op de boot was het zwaarbewolkt, maar nu is de zon doorgebroken en i s het heerlijk wandelweer geworden. Een dikke tien kilometer stappen we weg, het is best klimmen en dalen hoor. Als Peter me een kus geeft (moet kunnen), zegt hij dat ik zout smaak. Geen wonder met zo’n kustdag.