Reis zonder naam (deel 15) Vrijdag

Vrijdag 23 juni 

Het wordt al een gewoonte, beetje opschieten bij het ontbijt (we mogen pas om acht uur ontbijten) en dan in de bus van tien over negen. Ik lees de felicitatie-appjes in de bus.  

We hebben nu wel genoeg van die zware zandwandelingen, dus vandaag kiezen we een wandeling die wat meer langs de Waddenzee loopt. We stappen uit in Hoorn en zijn al snel het kleine dorp uit. Een landweg voert ons naar de grasdijk langs het water. Over Hoorn valt verder niets te vertellen, net als de andere dorpen bestaan de inkomsten voornamelijk uit het toerisme. Er zijn wat vee- en akkerboeren en dat is het dan wel.  

Heel mooi is het om te lezen dat een, of misschien wel meerdere boeren zich ervan bewust zijn dat Terschelling een belangrijke overwinterings- en broedplaats voor veel verschillende vogelsoorten is. Vooral in de maanden april, mei en juni, als de polder volop in bloei staat, leven in de polder grote groepen vogels. Er broeden dan ook weidevogels zoals grutto, kievit en tureluur. Sommigen worden met uitsterven bedreigd. Verschillende boeren maaien hun weilanden pas als de eieren zijn uitgekomen zodat ze meer kans op overleven hebben.  

Wij merken tijdens de eerste kilometers dan ook dat er heel veel te zien is. Bovengenoemde vogelsoorten en meer komen we allemaal tegen en ze moeten natuurlijk op de foto en film worden vastgelegd. Het is heerlijk weer. De lucht is weer fris en blauw en van het benauwde gevoel van gisteren is niets meer te merken. Langzaam kuieren we over de dijk en langs de polders. In de Waddenzee is niet zoveel te zien. Als we een zeehond op een strekdam van basaltstenen ontdekken, blijkt het een dode te zijn.  

Op de dijk zelf lopen schapen en aan de andere kant is er de polder met duizenden vogels die flink lawaai maken. Allemaal verdedigen ze hun territorium en een enkele keer scheert er een of meerdere vogels vlak boven mijn hoofd, terwijl er schelle angstaanjagende kreten worden geuit. Ze zouden me het liefst aanvallen lijkt het. Het is geweldig om steeds een ander soort te ontdekken. Als ik het goed onthouden heb zagen we de scholekster, kokmeeuwen, zilvermeeuwen, visdiefje. We zien steltlopers zoals tureluur en grutto, de meesten hebben flink uit de kluiten gewassen jongen. Kleinere vogels zijn moeilijker te herkennen. Ze zien eruit als mussen, maar als we de foto's beter bekijken, blijken het dan weer graspiepers of leeuweriken te zijn. Eenden, ganzen in allerlei soorten en af en toe wat koeien of paarden die toch ook heel mooi zijn.  

Over een stukje van nog geen vijf kilometer hebben we meer dan twee uur gedaan. Dan komen we in een volgend dorp, Formerum. Daar kunnen we een kop koffie nemen en omdat het al een uur of een is, nemen we er een heerlijk broodje warme beenham bij.  

Het vervolg van de wandeling gaat ineens door een stukje bos. Beetje heuvelachtig, maar helemaal niet te zwaar, geen loslopende dieren waar ik bang voor moet zijn, gewoon een relaxte verjaardagswandeling. In een volgend dorp nog een keer koffie in Lies en vlak daarna bij een kaasboerderij een heerlijk boerenland ijsje. Tja, je bent jarig of niet. Om vier uur zijn we klaar met de wandeling en na twintig minuten kunnen we in de bus terug stappen. 12,5 kilometer gelopen, heerlijk kalm, geen rode koppen en klamme ruggen.  

Bij de haven zijn de viskramen nog open, gisteren waren we er te laat voor, vandaag genieten we van nieuwe haring en een bakje friet. Niks luxe etentje, gewoon simpel genieten. We lopen nog langs de Spar voor een klein flesje wijn, dan hebben we vanavond op de kamer een glaasje om te proosten. Wat een geweldige dag was het weer.